To też minie…

„Był król i kiedyś powiedział dwóm mędrcom - Mam pierścionek z jednym z najlepszych diamentów na świecie i chcę ukryć pod kamieniem wiadomość, która może być przydatna w sytuacji skrajnej rozpaczy. Dam ten pierścień moim spadkobiercom i chcę, aby wiernie służył. Pomyśl, jaki rodzaj wiadomości tam będzie. Musi być bardzo krótki, aby zmieścił się w obrączce.

Mędrcy umieli pisać traktaty, ale nie wyrazili się w jednym krótkim zdaniu. Myśleli i myśleli, ale niczego nie wymyślili.

Król skarżył się na niepowodzenie jego przedsięwzięcia wobec wiernego starego sługi, który wychował go od niemowlęctwa i był częścią rodziny. Starzec powiedział mu: „Nie jestem mędrcem, nie mam wykształcenia, ale znam takie przesłanie. Przez wiele lat spędzonych w pałacu spotkałem wiele osób. Kiedyś służyłem mistykowi, którego zaprosił twój ojciec i dał mi tę wiadomość. Proszę, żebyście tego teraz nie czytali. Zapisz go pod kamieniem i otwórz tylko, gdy w ogóle nie będzie wyjścia.

Król słuchał starego sługi.
Po pewnym czasie wrogowie zaatakowali kraj, a król przegrał wojnę. Uciekł na koniu, a jego wrogowie go ścigali. Był sam, jego wrogów było wielu. Pojechał do końca drogi. Był przed nim ogromny, głęboki klif. Jeśli tam spadnie, to koniec. Nie mógł wrócić, gdy zbliżali się wrogowie. Słyszał już stukot kopyt ich koni. Nie miał wyjścia. Był w całkowitej rozpaczy.

A potem przypomniał sobie pierścień. Otworzył go i znalazł napis: „To też minie”

Po przeczytaniu wiadomości poczuł, że wszystko jest ciche. Najwyraźniej prześladowcy zgubili się i poszli w złym kierunku. Konie już nie były słyszane.

Król był pełen wdzięczności dla sługi i nieznanego mistyka. Słowa były mocne. Zamknął pierścień. I wyruszył w drogę. Zebrał swoją armię i wrócił do swojego stanu.

W dniu, w którym wrócił do pałacu, zorganizowali wspaniałe spotkanie, ucztę dla całego świata - ludzie kochali swojego króla. Król był szczęśliwy i dumny.

Podszedł do niego stary sługa i powiedział cicho: „Nawet w tej chwili spójrz ponownie na wiadomość”. Król powiedział: „Teraz jestem zwycięzcą, ludzie świętują mój powrót, nie jestem zrozpaczony, nie jestem w beznadziejnej sytuacji,

„Słuchaj tego starego sługi”, odpowiedział sługa. „Przesłanie działa nie tylko w chwilach, gdy wszystko jest złe, ale także w momentach zwycięstwa”. Król otworzył pierścień i przeczytał:
„To też minie”. I znowu poczuł, jak ogarnia go cisza, chociaż był pośród hałaśliwego tańczącego tłumu. Jego duma zniknęła. Zrozumiał wiadomość. Był mądrym człowiekiem.

A potem starzec powiedział do króla; „Czy pamiętasz wszystko, co ci się przydarzyło? 
Nic i żadne uczucie nie jest trwałe. Gdy noc zmienia dzień, chwile radości i rozpaczy zastępują się nawzajem. Zaakceptuj je jako naturę rzeczy, jako część życia”. Spójrz także na wydarzenia w twoim życiu (zarówno to, co uznajesz za dobre, jak i nie tak dobre), rozważając słowa przypowieści TO TEZ MINIE